Yorulan kalbim inim inim inlerken
hecelere bölünmüş sevdam için için ağlarken
bigünah ruhum can çekişirken
dünya dünyama yıkılıp beni ezerken
Ben suskunum…
Elim kolum bağlıyken de
gözlerim yaşla dolup taşarken de
böyleyim işte
Suspus…
Suskunluk
kör bir bıçak
ölümden beter
yaşadığına pişman eder
kendini de, ötekini de…
Suskunluk
zehir zemberek
ölümden beter
zindana çevirir tüm günleri
geceleri daha da katrana bulayarak…
Suskunluk
geri dönüşü olmayan uzunca bir yol
ölümden beter
vedadan besbeter…
Hani, ölümden sonra ahret var ya
hesap günü
Suskunluğun ahreti bile yok
Hesapsız, kitapsız
Besbeter…

suskunlukta baş arkaya çevrilir mi hiç? asla…

e.
2009 yılsonu

Bir sevgilim vardı
Gülen yüzü
Seven kalbi
Bir de
Temiz ruhu vardı
Gülen yüzüyle ısıtırdı yüreğimi
Seven kalbiyle ömrümü yenilerdi
Temiz ruhuyla alırdı benden beni
Bu kadar
Bu kadar küçüktü dünyam
Yeterdi bana
İçinde o varken…
Düşünürdüm her an
Bir Pazartesi, bir Salı
Bir de bakmışım ki Pazar olmuş
Hayalini kurardım uyumadan önce
Ama gözlerini, ama ellerini, ama dudaklarını
Bir de bakmışım ki sabah olmuş…
Özeti buydu hayatımın
Ondan önceki benle
Ondan sonraki ben…

Bir sevgilim vardı
Gülen yüzü
Seven...
…
Neyse…

seven… kalbi vardı…

e.
2009 kış

Kalbimin kıyısında sevdim
Gözümün kenarında
Gönlümün mavisinde sevdim…
Cevapsız mektuplarda
Sahipsiz telefonlarda özledim...

Bir mahkûmun yorgun ve taşlaşmış ellerinde nihayetlenen duvar çentiklerinde umudu
Her çıkmaz sokakta adını aradım…
Sessiz gecelerde sesini
Çok uzaklardayken de sensizliğin sızısını duydum…
Yorgun ömrümde taze aşkını
Sonbaharda baharı yaşadım…
Kör gözlerimde aydınlığı yakaladım
Lâl olmuş dilimle ismini haykırdım…
Temennisi bile kaybolmuş ayrılıklarda sustum
Vuslatı yakalamış sevdalarda coştum…

Kalbimin kıyısında sevdim ben
İçimin titrediği yerinde
Ruhumun teslim olduğu o kıyıda sevdim
Çünkü
Kıyı umuttur
Beklenendir
Vedalardan uzaktır…
Gözümün kenarında sevdim ben
Çünkü
Kenar kıymetlidir
Kıtırdır
Cana candan yakındır…
Ben seni
Külliyen
Körkütük
Günahsız kalan tek yanımda
Gönlümün mavisinde sevdim…

sevmek… karşı kıyıya aldırmaksızın… sadece sevmek…

e.
2009 kış

Bir yazı vardır bir de tura
Bakma parada olduğuna
Hayattır esasen YazıTura…
Yazı gülümser meselâ
Tura suratsızdır
Yazı gönüldür, sever
Tura nefrettir, yakar
Yazı bahardır
Tura karakış
Yazı limonatadır
Tura zakkum
Yazı nefestir
Tura leş
Yazı ömürdür
Tura günlük
Yazı papatyadır
Tura ısırgan otu
Yazı beklemektir
Tura gelmemek
Yazı vefadır
Tura üzüm sirkesi
Hasıl-ı kelâm
Yazı umuttur, kıyasıya beklenen
Tura, kıçına yenen tekmedir, hiç durmadan...

e.
2009 kış