Eli, yüzü düzgün bir adamdı
Vicdanı hür
Kalbi de sevgiyle çarpardı
Denizi severdi…
Ama kıyısında olmayı
içi vahşi gelirdi, fazlasıyla tehlikeli
Kuşları severdi…
Ama sakayı, kanaryayı
biri özgür, diğeri kafeste
ikisinin de dillerinde şarkılar vardı
Şarkılar…
Şarkıları da severdi
Ama Ege kokanları
biraz kekik, biraz iyot
yalnızlıkla yoğrulmuş olanları
Aşkı severdi…
Ama aşkın her şeye olanını
katıksız, körcesine
Rakıyı severdi…
Ama içine haram katılmamış olanını
zehre haram katıldığı nerede görülmüş
Sohbeti severdi…
Ama dostlarla olanını
diğerleri teferruattı, unutulmaya mahkûm
Gülmeyi severdi…
Ama daha çok güldürmeyi
mutsuzluk zaten her yandaydı,
değmezdi ağlamaya
Ama ağlardı bu adam…
Bazen
hayat ardiyesinin kapısını araladıkça
iyi, kötü sayısız anılara daldıkça
hele hele, bir siyah-beyaz fotoğrafa baktıkça
sadece o fotoğrafa baktıkça…
Ağlardı bu adam
çok mu yalnızdı
çok mu mutsuzdu
yoksa;
Çok mu pişmandı ne?

o da onun sorunu…

e.
2009 kış