4 Ocak 2010 Pazartesi

Bu gece kar yağdı
Bembeyaz etraf…
Gökyüzünün vahşi karasına
Havadaki delişmen fırtınaya
ve
Kıyasıya temiz kokuya
Şapka çıkartırım her kış
Zira kar;
Beyaz sayfa açar bahara
Canlandırmak için beyaz bir şiir fısıldar toprağa…

Anılarıma yağdı bu sene kar
Ardımda ne varsa üstü örtüldü
Sevgiyle andıklarım
Yüreğimi verdiklerim
Gülüşlerim
Hüzünlerim
Dost-düşman
Hepsi, tekmil-i birden beyazlar altında kaldı
Korku ve cesaretim
Hasret ve vuslatım bile orada
Bu sefer ben üzerindeyim hepsinin
Ben onları değil
Onlar beni hak etmedi
Onlar sevgimin altında kaldılar
Onlar yüreğimin altında ezildiler bu kez
Üşüdüler mi bilmiyorum ama
Ben bir kuşun kanatları altındayım ilk kez
Belki bir Anka, belki de Puhu kuşu
Yükseklerdeyim
Sesimin duyulmayacağı
Gelen sesleri işitemeyeceğim kadar yükseklerdeyim
Kararlılık bu olsa gerek;
Bir başınayken
Dipte ayakların kuma gömülüyken
Dolandığın balık ağından bir yol bulup
"Yine" diyebilmek…
Temizlik der eskiler
Hastalıkları silip süpürür kar
Doğa da, insan da temizlenir derler
Tam isabet…

yaşlanmak ne hoş… temiz temiz…

e.
2010 kış

Hiç yorum yok: