1 Ağustos 2009 Cumartesi

Cam kırıkları gibi
un ufak olmuşsun
ve
her yanıma saplanıyorsun
Ürkek kalbim
her bir kırığın odağı sanki
Durmadan kanıyor
durmadan yanıyor
ve
durmadan sancıyor
Böyle bir harabiyete alışkın değil bu kalp
Dağılıyor
Bölünüyor
Savruluyor…
Zaman geçiyor
Ömür tükeniyor
Her cam kırığı
bu yolda bana arkadaş
sırdaş derinden verdiği sızıyla beraber
ve
yaşlanıyorum sensizlikle…


e.
2009 yaz

Hiç yorum yok: