Ayakta durmaya başlamıştım
Tüm karmaşıklığı
Tüm anlamsızlıkları ardımda bırakmıştım
Kapatmıştım gözlerimi
Gönlümü
ve
Yorgun ruhumu
Tövbe etmiştim aşka-sevdaya
Dosta-arkadaşa
Münzevilikti artık bugünüm
yarınım…
Peki sen
Hangi geçmişten çıkageldin?
Neden geldin?
Neden baktın bana?
Neden tatlı dilinle fısıldadın adımı?
Ne olur bakma bana öyle
Gözlerinin karasıyla yakma gönlümü
İmkânsızım ben
Ümitsizim
Kavgalıyım kendimle
Geçmişimle, yarınımla…
Tam ayakta durmaya çalışırken
Yıkma beni
Gülmeyi unutmuşken
Bir de sen ağlatma beni…

e.
2010 kış