Hayattaki tüm yenilgileri kabul ettim
Eyvallah...
Ömrümü mağlubiyetlere verdim
Ko'madı…
Ben
Kaybetmek istemedim seni…
Bir tek seni kazıyamadım yüreğimden
Seni kaybetmekten korktum her an
Yükseklik korkusu değildi bu
ya da
Karanlık korkusu
Bu tamamen yürek korkusuydu
İmkânsızlık içinde bir korkuydu
Olmayacağını bile bile
Bir sonu olduğunu bile bile
Başlamaktan korkmaktı…
Ömrümün tek masum yanıydın
Tek atımlık sevgimdin
Hayalimdin gecemle, gündüzümde
Bu kez “tamam, bu işte” dediğimdin
Ama olmadı
Bu korkuyla baş edemedim
Kıyamadım hayatına girmeye
Zehretmeye…
Girmeden çıktım
Varsın bir mağlubiyet daha yazılsın haneme
Ben
Kaybetmek istemedim seni…

çok zor kaybetmeye dayanabilmek…

e.
2010 kış