Susuyorum ben
Konuşmuyorum artık
Yazmıyorum da…
Oysa ne çok şey var
iki çift kelâm edip
bir şeyler karalamak üzere
Ama
Susuyorum ben…
Üzülme ardımdan
Kalbin hapsolmasın kedere
Gözlerinden düşmesin yaş
Unutursun…
Ben
Gidecek bir yolu bile olmayan
sevgimi olduğu yerde susturdum…
Serseri mayın gibi dolaşan kalbimi
sırf sana çarpmasın diye susturdum…
Başını göğsüme yaslamanın özlemi
ile yanıp tutuşan ruhumu susturdum…
Gözlerine bakmaya doyamayan
gözlerimi susturdum…
Mutluluğa aç gönlümü
Sevilmeye
Sevmeye aç tenimi de susturdum…
Aşk değil mi ki imkânsızlık
Sevgi değil mi ki fedakârlık
Susuyorum ben
Konuşmuyorum artık…

keşke susasaydım… susuyorum derken… susmasaydım…

e.
2010 kış