12 Nisan 2010 Pazartesi

Kırılıyorum her şeye bu aralar
Küsüyorum olur olmaz
Yüzüm gülmüyor bir türlü
Suratıma astığım maske bile tuhaf
O bile gülmüyor yalandan da olsa…
Biri hatırımı sorsa kabahat
Gözlerime baksa daha büyük suç
Bir lokma ekmek zûl geliyor
İçtiğim bir bardak su zehir sanki
Güneşin bahar sıcaklığı bile batıyor
Havanın kokusu kesif mutsuzluk…
Sevdiğim olsun istemiyorum bu aralar
Biliyorum daha beter kırılıp döküleceğim
Saçılacağım orta yere ve bir daha
bir araya gelemeyeceğim
Zaten sevmenin yarısı elveda
Diğer yarısı mutluluğun kısa anları değil mi?..
Çok zaman elveda ağır basmıyor mu ki?..
Zalimlik var doğasında aşkın
Bencillik
Bir de ihanet var
Düşünmesi bile fena…
Kırgınım her şeye bu aralar
Küskünüm
Uzak durun benden ne olur…

bir kırgınlık melodisi…

e.
2010 bahar

Hiç yorum yok: