En iyisi gitme sen.
Ben giderim senin yerine,
Nereye istersen.
Yeter ki sen gitme…
…
Şöyle konuşmuştuk daha ilk baştan, hatırlarsan;
Senin başın ağrıdığında ben alacaktım ağrıların tümünü,
Sen düştüğünde dizlerin zedelenmeyecekti, benim kanayacaktı dizlerim,
Hiç ağlamayacaktın, ben ağlayacaktım tüm hüzünlere,
Güldüğünde ben hiçbir şey yapmayacak sadece seni seyredecek ve mutlu olacaktım,
Sen hiç ama hiç hastalanmayacak, hiçbir kötülük sana yaklaşamayacaktı,
Ben onları çoktan üzerime almış olacaktım çünkü.
…
Gün gelecek bu hayattan gitme vakti gelecek.
Her gece sen koynumdayken ettiğim dua aklıma gelecek ve daha fazla yalvaracağım tanrıya;
“Ne olur ilk önce beni al yanına. Ona ben hayattayken dokunma ne olur”
Beni dinleyecek eminim.
Ölüm de benimdir,
Sana hiç gelmeyecek ben hayattayken, sakın korkma.
Ne demiştim?
“En iyisi gitme sen
Ben giderim senin yerine...”

gitmek... ne kadar onurluca…

e.
2009 sonbahar