İçimde kemanlar sustu,
Şarkılar bitti…
Her gün bir haber temennisi,
Bir sevda esintisi ummaktan,
Uzun yolların kısalmasını beklemekten,
Yılgınım.
Senede bir yanında olmayı özledim ben
Kâh koynunda,
Kâh karşında.
İster koynunda deli gibi bir sevişmek,
İster karşında soluksuz kalmak,
Yalnız ve yalnız gözlerinle olmak…
Yokluğuna mahkûm kalbime sen gereksin.
Duyuyor musun?
Susmuş kemanlara,
Bitmiş şarkılara,
Bitip tükenmez kaçışlarına,
Olur olmaz estirdiğin rüzgârına karşın,
Sen gereksin bana…
Bahar bitti,
Yaz gitti,
Ömür ise
Bir tek “sen” diye inledi yitip giderken.
Her gün,
Her an…
Ne var ki
Senede bir gün bile gelmedin;
Susturdun kemanları,
Bıkıp uslanmayan umudu,
Koyuya çalan özlemi,
Sen
İçimdeki mavi şarkıları bitirdin…

e.
2009 sonbahar