Ben seni sevmedim,

Ben sana yanmadım,

Ben aşkını sevip, aşkına yandım.

Yanına her gelişimde yüreğim aşkın için attı,

Gözlerine her bakışımda aşkı gördüm,

Aşkının bana bakışını seyrettim,

O küçük bedeninin titremesini hissettim, tüm benliğim sarsılırken.

İçine aşkının karıştığı kesif gül kokunu çektim içime.

Dilinden çıkan ağır aksak mahcup sözlerini dinledim.

Ayrılmak istemedim yanından bir kez olsun,

Mıhlanıp kaldım iskemleye.

Ne yalan söyleyeyim;

Ben de heyecanlıydım çokça.

O an ne parasızlığım,

Ne de senin erişilmezliğin gözümdeydi.

Hani insan kendini deli bir rüzgâra bırakır ya

Kapılır gider binbir mutlulukla,

Öyle bir şey işte…

Mutluluk kırıntısı denilen bu his ancak böyle yaşanabilirdi,

Seninle,

Senin yanında…

Ne de olsa ben seni sevmedim,

Sana yanmadım.

Aşkını sevip, aşkına yandım aslında.

Ben hâlâ aşkına aşığım senin…
e.
2008 kış