Aşık olduysan bir kez, terk edilmeyi baştan göze almışsındır zaten.
Ne ağlamak, ne de ağıtlar yakmak fayda eder gidenin peşinden.
Aşkın en cazip tarafı tek taraflı olmasıdır çok zaman.
Her ne kadar "Biz birbirimize aşığız" kelimeleri dökülse de çoğu dilden, aslında tek taraftan göz kırpar aşk.
Ve bu cezbediş bir heyecana dönüşüverir.
…
Kovalayanda derin bir keder ve buna bağlanan çaresizlik.
Kaçanda yeni heyecanlara kanatlanmanın telaşı ve umudu...

Kovalayanda sevginin dayanılmaz hüznü,
Kaçanda sevginin binbir yüzü...

Kovalayanda kör bir umuda tutunmanın hesapsızlığı, berduşluğu,
Kaçanda gidişin tüm hesapların en ince ayrıntısına kadar yapılmışlığı...

Kovalayan, yolun çetrefilli ve bir o kadar uzun olduğunu çakar yüreğine bir mıh gibi.
Kaçan, yolun az ilerisinden köşeyi dönmenin hesaplarını yapar, izini kaybettirmek istercesine...

Kovalayan, yol boyu düşünür yaptığı hataları;
Bir toplar, bir çıkarır, çarpar ve böler,
Her bir adımında çıkamaz işin içinden.
Kaçan, hesabını daha ikinci adımda bitirmiştir.
Başka hesaplara yelken açmıştır bile...

Kaçan, onurunu çoktan köşedeki çöplüğe atmıştır...
Kaçan, hayallerinin yerini değiştirmiştir çoktan...

Kovalayan, ruhunu da yanına almıştır bu amansız yolculukta.
Kaçan, ruhunu satmıştır şeytana, geri almamacasına...

Kovalayan kör olmuştur, görmez etrafından geçenleri.
Kaçan, gözlerini dört açmış fel fecir okumaktadır alenen...

Kovalayan akıllı,
Kaçan zeki...

Kovalayan, baharın gurup vakti.
Kaçan, güneşi kapayan kara bulut...

Sonsuz bir yolculuğun mahkûmudur kaçanla kovalayan.
Kim haklı?
Kim haksız?
Bilinmez.
Kaçana sorarsan;
Ya aşkın tanımsızlığından dem vurur,
Ya sevginin anlamsızlığından.
Ya bir yürekte çok sevgiyi barındırır,
Ya da hayat bez bebek gibidir onun için; oynar ve sıkılınca fırlatıp atar bir köşeye.
Kovalayana sorarsan;
Aşk sevginin kökleridir.
Sevgi kutsiyetinin temelini atar aşk.
Bir yürek ömrün sonuna kadar tek bir yürekle atar.
Tek nefes, tek hayat, tek rüyadır sevgi.
Oyun değildir, asla.
Yürek işidir aşk.
İnsan işidir...

Kısacası;
Kaçan kovalanacaktır sonsuza kadar.
Bitmeyecektir bu cebelleşme.
Ta ki aşk tek yürekte atmasını öğrenene kadar...

aşk insana yazılır... insan aşka değil...

e.
2007 sonbahar