Firariyim artık ben...
Kimselerin bilmediği bir yerlere doğru koyuluyorum yollara
Tüm sevgileri ardımda bırakıyorum
Ne ana, ne baba, ne bacı, ne bir dost
Ne de yâr...
Bir suçlu gibi kimselere görünmeden kaçıyorum
Bir el yok omzuma dokunup “kal” diyecek
Bir yürek yok ardımdan ağıtlar yakacak
Günahlar kendime
Suçlar yine kendime
Dünyanın bütün çirkefi de bana yazılsın, ne çıkar
Kendini bile sorguya çekemeyen
Kendine alabildiğine kırgın olan ben; kaçıyorum
Sevgiyi yüreğinde taşıyamayan ben; gidiyorum bir yerlere
Birileri kader diyecek
Diğerleri korkak
Olmayacak ortası bu suçlamaların
Dünyanın bütün suçları bana yazılsın, ne çıkar
Firariyim ben artık...

Bir nefesi sevdim
Gönlüm yangın yerine döndü adeta
Dünya eksenimde döndü durdu
Sevdanın büyüsü aldı ruhumu
O zaman sandım ki sevgiler karşılıklı
Sandım ki aşk iki kalbi de aynı anda vurur
Ama bilemedim
Aşk tek kişilikmiş
Riyakârmış
Bir aşk yürek yakarken, diğeri yanarmış
Bir aşk hasret çekerken, diğeri hatırlamazmış
Bilemedim
Anladım ki yeryüzündeki tüm sevgilerin en büyüğü ve en acısıymış
Eskilerin deyimiyle; kabir azabıymış aşk
Ölümden betermiş...
Riyakârdır dedik ya bir kere aşka
Dost, düşman olurmuş bir anda
Can dediğin, canın çıksın dermiş
Yüzüne gülenler arkandan söverlermiş
Acıyı paylaştıkların, senin acında tatlıya karışırlarmış bir anda
Gün gece
Beyaz kara
Neşen ise hüznün olmuştur artık
Aşkın günah sayılmıştır çevrende
Suçun ağırdır
Hükmü ise sürünmektir
İdamdan beterdir
Tek kişiliktir dedik ya bir kere aşk
Tüm günahları üzerine alırsın çekinmeden
Bir bakarsın ki muharebe meydanında tek başınasın, ruhunda tek yürekle
Çift çift atan kalbin, bir anda tek tek atmaya başlar
Ararsın sana destek olacak kalbinin öte yarısını
Çaresiz kalmışsındır er meydanında
Yapayalnız
Üzerine gelen dost-düşman mahlûkat sürüsü seni dümdüz eder bir anda
Oysa zor değildir onları alt etmen
Kalbinin öte yarısı yanında olsa, kainat gelse üzerine nafile
Ancak yoktur o öte yarısı
Yaşanmışlıklar film şeridi gibi gözünün önünden geçmeye fırsat bulamaz, tek bir kare bile
Ayrılık değildir seni düşüren aslında
Dost-düşman mahlûkat sürüsü değildir seni yenen
Savaş meydanından namertçe, korkakça kaçandır seni bitiren
Eskiler dermiş ya; kabir azabıdır aşk
Ölümden beterdir, diye
İşte bende karşında ölmeyi
Bir korkağın, namerdin beni böyle görmesini istemedim
Bu yüzdendir
Tüm sevgileri ardımda bırakmam
Kendimi bile sorguya çekememem
Kendime alabildiğine kırgın olmam
Ben senden kaçıyorum aslında
Yalanlara dolanmış, namert aşkından firar ediyorum ben
Firariyim ben artık...

kimse sormasın beni ne olur... firariyim ben artık...

e.
2009 kış